Aarti (41) : Na 14 jaar misbruik nam ik het heft in handen

Berichtje: “Hi Mariette, ik volg je website en lees graag de verhaaltjes. Ik deel graag de mijne in ruil voor een kettinkje”. Een afspraak werd gemaakt, we zouden elkaar wel herkennen. Aarti (41 jaar) komt binnen en direct ontstaat er een gesprek dat mij bevestigt waarom ik tijd wil besteden aan mijn necklace for your story. Het is een gesprek over de kracht om te blijven staan in hele harde wind en over de moed om voor jezelf op te komen. Ze wil een gesprek met mij omdat ze naar buiten wil treden met feiten over haar jeugd. Feiten die volgens haar van groot belang zijn om te delen omdat veel te veel andere vrouwen er ook mee te maken hebben. 

Aarti was twee toen haar broertje geboren werd en al snel kwamen haar ouders erachter dat er iets niet goed was, waardoor ze regelmatig met hem naar het ziekenhuis in Groningen moesten. Aarti was te jong om alleen thuis te blijven en dus werd ze als heel jong meisje opgevangen door familieleden. Het waren logeerplekken waarvan je als kind mag verwachten veilig te zijn maar het niet blijkt te zijn. Veertien jaar werd ze misbruikt door familieleden, totdat ze op haar 17e durfde op te treden toen een familielid haar kamer binnenkwam. Ze nam het heft in handen en riep “nu is het afgelopen” en ze wees hem de deur. Niet lang na haar kordate optreden ontmoette ze haar huidige man met de liefste schoonouders die ze had kunnen wensen. Aarti kwam terecht in een familie die haar en haar verleden serieus nam. Een verademing na een familiaire omgeving waar taboes in stand gehouden werden en de eer van de familie boven alles stond, zelfs boven het plaatsvinden van stelselmatig misbruik.

Extreme onveiligheid op jonge leeftijd leidt tot afwijkende gedragingen als je groot bent.Door haar man Lennart en haar schoonouders ging Aarti langzaam aan weer in zichzelf geloven en kreeg ze grip op alle stempels die ze altijd opgelegd had gekregen, van borderline tot PTSS tot zelfs depressief. Stempels die nooit stempels waren als je inziet waar gedragingen uit voortkomen. 

In 2021 overleed haar schoonvader Henk, hij was de vader voor haar die ze altijd gemist heeft in haar leven. In hun laatste gesprek sprak hij de liefdevolle woorden: “Aarti, geef nooit op”. Haar belofte die daarop volgde heeft haar de kracht gegeven voor zichzelf te kiezen en naar buiten te treden met dit verhaal. 

Ze is intussen haar eigen onderneming gestart: My Soham, the art of building a Strong I AM. Aarti volgt hiermee haar langgekoesterde droom: mensen helpen te geloven in zichzelf en hun kracht te ontdekken, ondanks wat er in hun verleden gebeurd, onder haar bijzondere motto; “je bent niet wat je meemaakt, je bent de acties die je doet met wat je hebt meegemaakt”.

Ik vraag haar na afloop van ons gesprek een kettinkje uit te kiezen: ze kiest mijn favoriet en we nemen afscheid, wetende dat we behoren tot dezelfde tribe…Ik ben zeer vereerd dat deze moedige vrouw een kettinkje van mij draagt.