Stella (58) : 'Ik geloof niet in gratis'

Ik geloof niet in gratis is een bijzondere uitspraak van iemand die een aantal jaren geleden na een opeenstapeling van ellendige gebeurtenissen met twee kinderen afhankelijk raakte van haar omgeving, de bijstand en de voedselbank. Die weg wilde Stella natuurlijk niet inslaan voor haar en haar twee jonge kinderen, maar ze had geen keuze. Dacht ze.

Haar eigenwaarde verdween, die kreeg door de situatie natuurlijk een enorme knauw. Ze was van trotse Amsterdam Zuid dame een bijstandsgerechtigde dame geworden en dat doet wat met een mens. Haar ervaringen, van bureaucratie tot pakketten ophalen bij de voedselbank ging ze delen op Facebook. Confronterende, geestige en ontroerende berichten belandden op haar tijdlijn en door haar kwetsbaarheid wist ze in korte tijd heel veel mensen te bereiken. Wat de bureaucratie niet deed, deden haar volgers wel: ze werd gezien, waardoor haar eigenwaarde weer zachtjes begon te groeien.

Vanuit haar volgers ontstond hulp. Mensen gaven dingen, stuurde cadeautjes voor haar kinderen, maar deze goedbedoelde hulp had een vervelend bij effect. Ze begon te merken dat al die hulp wederom een gevoel van minderwaardigheid opleverde. Stella merkte dat ze moest leren ontvangen maar dat alleen maar ontvangen, uitkering, cadeautjes, hulp, een keerzijde heeft: je voelt je niet gelijk en zo blijf je in een negatieve cirkel. En daar wilde ze uit. Voor zichzelf, voor haar twee kinderen.

Stella besloot haar ervaringen en inzichten om te zetten in haar boek: Armoede krijg je gratis. Het boek bleek een succes en heeft ervoor gezorgd dat ze nu wekelijks lezingen geeft waarin ze mensen, professionals en privé, de les meegeeft dat er altijd een weg naar buiten is mits je bereid bent je kwetsbaar op te stellen en geen gratis hulp zomaar aanvaart. Ze spreekt er ook over dat je de mindset van mensen in financiële nood moet veranderen, bijvoorbeeld in gezonder gedrag en dat je heel hard aan de eigenwaarde moet werken, omdat vanuit eigenwaarde de zon weer gaat schijnen en actie weer wordt aangewakkerd. Door gezonde eigenwaarde verander je de koers van de weg: niet langer in de richting van de bureaucratie met al haar verstikkende regels maar de kant op van trots zijn op jezelf en baas zijn over je eigen leven.

Een moedige vrouw, meer dan een kettinkje waard.